-
Wat inspireert, prikkelt en verwondert jou?
Ken je dat? Dat je BRUIST van de plannetjes en ideeën? Nou, ik wel en ik zit weer in zo’n fase! Mijn lijf en handen (en de klok) kunnen mijn hoofd niet bijhouden, zoveel wordt er bedacht, uitgevonden en gevisualiseerd daarboven. ‘s Nachts kan ik amper in slaap komen, omdat ik lig te bruisen en te bubbelen van de ideeën. Het liefst wil ik dan direct aan de slag en de dagen (en nachten!) zijn te kort om alles direct ten uitvoer te brengen en dus moet ik keuzes maken…. en laat ik daar nou net niet zo’n ster in zijn… Waar ik wél warm voor loop is mensen inspireren.…
-
De Uitnodiging
Deze prachtige tekst is geschreven door Oriah Mountain Dreamer en is voor mij een echte uitnodiging tot het afzetten van maskers en jezelf laten zien. De Uitnodiging Het interesseert me niet hoe jij je brood verdient. Ik wil weten waar je voor warm loopt, en of je durft te dromen dat je je diepste verlangens waarmaakt. Het interesseert me niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het risico durft te nemen voor gek te staan, omwille van liefde, je idealen of het avontuur van het leven. Het interesseert me niet hoe jouw sterren staan. Ik wil weten of je de kern van je eigen lijden hebt aangeraakt,…
-
365 nieuwe kansen
Ineens voelde ik me anders. Niet zo maar anders. Zuiver. Open. Comfortabel. Thuis in mezelf. Oprecht. Puur. Ik was aan het Zijn. Mijn oud & nieuw was bijzonder. Met een klein gezelschap gelijkgestemden vertoefde ik een paar dagen in een woongemeenschap vlak over de grens in Duitsland, waar we alle ruimte hadden om met elkaar te zijn, te delen, te ervaren, het leven te vieren. Ieder met z’n eigen stuk, emoties en levensthema’s. Dansend zijn we het nieuwe jaar ingegaan. Zonder vuurwerk, alcohol, inhoudloze “Gelukkig nieuwjaar”-wensen of andere ruis. Naast het gezellig hebben met elkaar zijn we ook de diepte ingegaan. En hoe! Heftige emoties en diepe processen dienden zich…
-
The Paradox Of Our Age
Dit gedicht van His Holiness the XIVth Dalai Lama inspireert mij tot het brengen van meer puurheid en openheid in de wereld. Tot meer verbinding. Tot het afzetten van maskers. Tot zijn wie ik ben, met al mijn mooie en minder mooie kanten. The Paradox Of Our Age We have bigger houses, but smaller families, more conveniences, but less time. We have more degrees, but less sense, more knowledge, but less judgement, more experts, but more problems, more medicines, but less healthiness. We’ve been all the way to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet the new neighbour. We build more computers to hold more…
-
Sfeermakers
Lange zwoele zomeravonden. We hebben er al een paar gehad en hopelijk komen er nog veel meer. Lekker lang buiten zitten en genieten van de nachtelijke sfeer, ik hou d’r wel van :) Kaarsjes erbij. Of een vuurtje. Een goed gesprek. Stilte. Muziek. Het kan allemaal. Ondertussen af en toe naar de sterren kijken. En ineens een vallende ster zien en dan in gedachten een wens doen. Er is natuurlijk nog vanalles te bedenken om je avond extra sfeer te brengen. Zo heb ik een hangmat achter op het terras tussen het uit de kluiten gewassen groen. Om al wiegend de nacht te verwelkomen. Heerlijk wegdromen alsof je in de…
-
De weg kwijt
Jeetje…. pffff…. zo denk ik mijn levensdoel te hebben gevonden, gevoeld, ervaren. Zo sta ik weer in the middle of nowhere mezelf af te vragen waarom ik in godsnaam hier op aarde ben. Waarom ik geboren ben. Wat ik met mijn leven moet. Ik weet het even niet. Ik kan even geen contact maken met mijn innerlijk weten. Ik zit in de twijfel, de angst, de onzekerheid. Ik voel me klein. Verloren. Alleen. In de war. Emoties vliegen door me heen. Ik weet alwéér niet wie ik écht ben. Ja liefde. Dat is wat je in spiri-land alsmaar tegenkomt. Maar dat is eigenlijk ook maar een dooddoener. Het is natuurlijk…
