-
De uitspraak van de rechter
Twee toch wel spannende weken moest ik wachten, maar dan… dan is daar de allesbepalende uitspraak van de rechter over mijn uitschrijving. *tromgeroffel* Ik ben in het gelijk gesteld en de gemeente moet mij met terugwerkende kracht weer met een briefadres inschrijven! YEAH!! Ik vier feest! De uitspraak windt er geen doekjes om: in klinkklare taal wordt de vloer zo’n beetje aangeveegd met de gemeente. Een tweetal passages met een soms bijzondere woordkeuze laat niets aan duidelijkheid te wensen over en wil ik je niet onthouden: 1. Op grond van artikel 2.39 van de Wet BRP is een ingezetene verplicht om een briefadres op te geven wanneer hij geen woonadres…
-
Hoe het kwam dat ik voor de rechter stond
Vorige maand schreef ik over mijn uitschrijving uit de gemeentelijke administratie. Ik had werkelijk geen idee wat te doen of hoe nu verder. Een dag na dat schrijfsel had ik een ingeving en berichtte ik een bevriende jurist die mogelijk raad zou weten. Hij had mijn verhaal al op Facebook gelezen en wilde me met liefde bijstaan. Hij stuurde een dijk van een bezwaarschrift naar de gemeente en tevens een kopie naar de afdeling burgerzaken vergezeld van een verzoek om het informeel op te lossen en het besluit in te trekken n.a.v. onze bezwaren. We kregen echter een ultrakort bericht terug: “Wij zien geen reden om het bestreden besluit in…
-
Campingergernissenbingo
Het leven on the road bestaat grotendeels uit wonen op kampeerterreinen en dus uit samen leven met andere mensen, vreemden welteverstaan. En laat dat nu net niet mijn ding zijn haha. Ik erger me nogal snel en vind alles en iedereen irritant. Ik ben graag op mezelf en mijn personal space is heilig. Niet echt bepaald handig dus. En niet alleen mensen, maar ook omstandigheden laten mijn haren soms overeind staan van frustratie. Daarom dus maar eens een lijstje (hoe kan het ook anders) met de meest voorkomende irritaties. 1. Nét effe te cosy Zoals je in een treincoupé niet naast iemand gaat zitten als er nog genoeg plekken elders…
-
Not so quick and easy
In een eerder blog schreef ik over het grote voordeel van een caravan t.o.v. een kampeerbusje. Namelijk dat ik die gewoon kan achterlaten waar ik verblijf en dan eenvoudig met de auto overal naartoe kan. Maar natuurlijk zijn er ook nadelen en is het niet alleen maar rozengeur en (volle) maneschijn. Vandaag dus een Inspiratiemail met geklaag, gezeur en gezever. Nee hoor, grapje :) Gewoon even wat nutteloze weetjes op een rij om een breder plaatje te schetsen van het leven on the road. Hoewel een auto plus caravan dus wel meer bewegingsvrijheid geeft, kun je je met de totale combinatie veel minder makkelijk verplaatsen dan met een camper. Niet…
-
Ik oordeel, dus ik besta
Jij bent leuk. Hij is irritant. Zij zijn asociaal. Die bloem is mooi. Oordelen. Allemaal oordelen. Wie heeft ze niet? Nou dat zal ik je vertellen. Op social media lees ik wel eens berichten van mensen die beweren dat ze oordeelloos zijn. Ja echt, daar zijn ze van overtuigd. Onmogelijk zeg ik, dikke vette onzin. Dat heb ik ineens zomaar even met mezelf geconcludeerd. En yep, dat is een oordeel. Want die heb ik. Want ik ben een mens. En mensen hebben oordelen. En dat is maar goed ook, want anders heeft niemand meer een mening, kan geen mens meer goed van kwaad onderscheiden, zou niemand meer verliefd worden, wordt…
-
Lief voor m’n lijf
Eigenlijk hè, eigenlijk ben ik best wel een beetje onaardig. Ja en bot. En ondankbaar ook. Mijn lijf heeft het soms zwaar te verduren met mij. Ik heb zo’n beetje overal wel commentaar op namelijk. Dat is puur mentaal, fysiek zorg ik wel heel goed voor haar: ik voed haar al jaren met vegetarisch en waar mogelijk biologisch eten, medicijnen geef ik haar zelden en ik vertrouw op haar kundigheid, waarbij ik probeer haar signalen op te pikken en waar nodig erop te reageren. Maar op mentaal gebied ben ik een zware criticus: ik heb wel 100 op- en aanmerkingen, het is nooit goed genoeg. Verstandelijk weet ik dat niemand…
