Wat is jouw afwijking?
Hoe normaal ben jij? En wat is ‘normaal’ eigenlijk? En wie bepaalt dat?
Ik las eens “normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen”.
En daar kan ik me eigenlijk wel heel goed in vinden!
Als kind probeerde ik -net als iedereen- me aan te passen. Aan de klas, de norm, de verwachtingen, mensen die het voor het zeggen hadden, op clubjes, in groepen, overal waar ik maar kwam.
In mijn volwassen leven kwamen daar werk, sociale kringen en allerlei andere keurslijven bij.
Zoals gezegd probeerde ik dat, want dat lukte vaak helemaal niet.
Ik hoorde regelmatig de afkeuring in opmerkingen van anderen, dat ik het weer eens anders deed, mij anders dan de rest gedroeg en ik er andere denkwijzen en leefwijze op na hield.
Ik week af werd mij dan verteld en wel zo dat me dat niet in dank werd afgenomen.
En zo gebeurde het dat ik mij ging schamen voor wie ik was en hoe ik deed en de overtuiging kreeg dat er iets mis was met mij. Het leek iedereen om mij heen te lukken normaal te zijn (en dus geaccepteerd te worden), maar mij niet.
En dus ging ik nóg meer proberen me aan te passen.
Maar ondanks mijn pogingen vond ik weinig aansluiting bij anderen, met het gevolg dat ik me vaak eenzaam voelde.
Gelukkig is dat inmiddels aardig veranderd en kan ik steeds vaker zonder die nare bijsmaak mijn eigen koers varen. Wetende dat ik afwijk van en anders ben, denk en doe dan de gemiddelde mens.
Sterker nog, als ik daar over nadenk ben ik daar zelfs trots op en zie ik het als mijn kracht!
Ondanks dat merk ik op momenten nog steeds dat ik ergens deep down wil fitten.
Dat ik erbij wil horen.
Maar waarbij eigenlijk?
Bij de meute? Bij de mensen die elkaar maatstaven opleggen en daar met man en macht -vaak tevergeefs- zelf ook aan willen voldoen en daarmee zichzelf beperken?
En voor wie dan? Voor diezelfde meute waar ik me niet aan kan conformeren? Die ik alles behalve benijd om hoe ze leven?
Nee, laat mij maar lekker mijn afwijkingen, eigenaardigheden en weirdness hebben en de eigenwijsneus uithangen, daar functioneert mijn systeem een stuk beter op!
En daarmee nodig ik jou uit tot jouw eigenaardige Zijn. Jouw eigen-aardige Zijn!
Laat gerust in een reactie hieronder jouw afwijking weten, dan weten we allemaal dat we niet alleen zijn in onze uniciteit ;)
Lieve Tamara, mooi bericht van jou. Laatst hoorde ik dat ik “onbestuurbaar” was…het was als kritiek bedoeld maar t was zo’n compliment voor mij! Voelt voor mij zo goed “afwijkend en eigenaardig” te zijn :-)
Liefs Marco
Ha lieve Marco, ja dat is mooi, dat je dat kunt omzetten naar een compliment! And welcome to the club ;)
Verstandelijk weet ik dat kritiek ook maar een perceptie is van die persoon, maar soms het raakt me toch. Zit dan vast nog een leerpuntje achter, iets dat me nog niet helder is.
Dank voor het delen, fijne dag!
Haha uniciteit! Je hebt t woord vast opgezocht! Wist niet dat deze vervoeging zo gebruikt kan worden! Misschien is het ook wel jouw eigenwijze gebruik! Geheel passend bij jouw pennevrucht van deze maan! Gelukkig ontdek ik ook steeds beter dat ik niet wil fitten! Helaas heb ik het veeeel te lang wel geprobeerd! Daar waar jij het toch steeds op je eigen wijze deed, had ik ballen in mn buik en deed wat er voor t oog van t kerkvolk van me werd verwacht! Dat wat hoorde! Veel te laat maar toch ga ik doen en zijn wat ik wil!… Lees meer »
Lieve Marion, wat een power straalt er van je bericht, wauw! Je hebt duidelijk de knoop doorgehakt en weet wat je wilt. En niet wilt. Mooi te lezen dat je je van die oude jas die niet meer past wilt ontdoen. Nieuwsgierig naar wat daar onder zit. Het lijkt zo wel een cadeautje dat je gaat uitpakken ;) Have fun met je ontdekkingstocht!!
Jouw comfortzone is de plek waar jij je het prettigst voelt en dat is niet die van de door jou beschreven meute. ;)