Bewust leven
Onbewust. Bewust. Bewustzijn. Bewust zijn.
Hoe leef je bewust?
Hoe leef je in overeenstemming met je hart, je ziel?
Een thema dat mij de afgelopen tijd enorm bezighoudt. Ook al ben daar al heel wat jaartjes mee bezig, het is nu actueler dan ooit.
En het lijkt alsof ik pas het topje van de ijsberg heb ontdekt.
Het is zo mooi om te leren. Bewúst te leren.
Soms zo mooi dat het me heel diep raakt en me tot tranen roert.
Het afgelopen jaar ben ik heel erg bezig geweest met hoe ik mij in vriendschappen en relaties manifesteer.
Wat kunnen anderen toch enorme spiegels zijn!
Kunnen, want je moet er wel bewust wat mee doen, anders schiet het zijn doel voorbij.
Zo leerzaam om op die manier op zelfonderzoek uit te gaan.
Het is trouwens niet altijd even leuk wat ik tegenkom. Integendeel, ik kan me gruwelijk aan mezelf ergeren.
Maar ook die kanten zal ik moeten omarmen om me één te voelen.
In mijn imperfectie ben ik perfect mens.
In mijn kwetsbaarheid sta ik in mijn kracht.
Stellingen die ik heel goed wéét, maar nog lang niet altijd zo ervaar hoor. Maar het helpt me zeker.
Een belangrijke les is dat ik de verantwoordelijkheid neem voor hoe ik me voel.
En dan doel ik op de mindere prettige gevoelens zoals we die allemaal hebben.
Wanneer ik mij gekwetst voel door het gedrag van een ander, kan ik dan kijken naar a. wat mijn aandeel daarin is, b. of die ander bewust is van het feit dat ik me zo voel en c. dat ik me láát kwetsen door die ander.
Het is míjn verantwoordelijkheid, misschien ook wel een keuze hoe ik me voel.
Dit lukt me overigens niet (altijd) in het moment, dat komt eigenlijk pas achteraf als ik over de situatie ga nadenken. Heel leerzaam en het vergroot mijn zelfkennis.
Bewust leven is voor mij heel breed: van vegetarisch, biologisch eten en duurzaamheid, tot open, échte contacten en ontwaken om me niet langer door de gevestigde orde/maatschappij te laten leiden.
Leven zoals ík dat wil.
Buiten de lijntjes kleuren zoals dat zo modern heet.
Mijn eigen waarheid, dromen en verlangens leven.
Niet meer willen voldoen aan de verwachtingen van anderen, van de samenleving ‘omdat het zo hoort’.
Uit dat keurslijf, weg met burgerlijkheid!
Geen leven volgens het boekje waar ik vroeger zo naar verlangde en waar ik zo hard m’n best voor deed. Wat vervolgens een enórme teleurstelling bleek!
Het is heerlijk het leven te ontdekken in al haar facetten, fouten te (mogen) maken, contacten aan te gaan en jezelf en daarmee de ander te leren kennen.
Het leven is vol vreugde en schoonheid. Als je dat ervaart leef je in overeenstemming met je ziel.
Dit las ik gister in het boek De Gewijde Reis – De pelgrimstocht naar de ziel van Lars Faber.
Ik kan me daar wel in vinden.
En van vreugde en schoonheid ga je vanzelf genieten en dat is ons geboorterecht, schrijft hij. Dat hoef je niet te verdienen, dat is onze ware natuur, genieten.
En dat doe ik volop kan ik je vertellen :)
Zij het met vallen en opstaan natuurlijk.
Ik stoot ook heus wel m’n neus. Maar dat is steeds minder een drama. Daarmee leren omgaan is net zo waardevol.
Ontwaken, bewust je leven inrichten, je ontdoen wat niet langer bij je past, keuzes maken, veranderingen accepteren, je tekortkomingen accepteren, je masker laten vallen, doen waar je blij van wordt, een leven leven waar je trots op bent…
Ja dat wens ik ieder mens toe, in welke vorm dan ook!
