Ik ben als een ui

Als je net als ik een beetje bewust in het leven staat ben jij ook volop laagjes aan het afpellen. Van jezelf. Als een ui.

Laagjes die me niet langer dienen. Laagjes die ik ooit nodig had.

Laagje voor laagje kom ik steeds meer tot de kern. Tot waar het nu echt om gaat. Tot me-zelf.

Bewust of onbewust. Door schade en schande.

Een proces dat al jarenlang gaande is en dat -naar alle waarschijnlijkheid- ook nog zolang als ik leef zal duren.

Want er komen soms ook weer laagjes bij. Door wat ik meemaak, door wat er in de wereld om me heen gebeurt, door hoe ik tegen de dingen aankijk – dat soms zo veranderlijk is als het weer.

Er is altijd wel weer een nieuwe laag die afgepeld kan worden. Tenminste, als ik daartoe getriggerd word.

Want sommige laagjes hebben nog hun functie. Bescherming bijvoorbeeld. Bescherming van dat o zo kwetsbare deel van mij. Dat bang is. Bang voor controleverlies, voor verandering (leuk met mijn toekomstige life changing plans voor de deur!), bang voor wat anderen van haar denken en om het niet goed te doen. Och, ze is zo bang.

Maar naast dat bange deel huist er onder al die laagjes ook een puur en levenslustig deel in mij. Een ziel!

Een ziel die wil léven! Wil genieten! Die niet bang is en vertrouwen heeft.

Die wil weten hoe het is om vrij te zijn van al die beperkende lagen om haar heen.

En precies dat deel is degene die nu gekozen heeft voor die niet zo gangbare levensstijl. Weg van de gebaande paden en het huisje-boompje-beestje leven. Dat heb ik nu wel lang genoeg gedaan. Die jas past al een tijdje niet meer. Want tja, waar laagjes verdwijnen klopt de pasvorm van geen kanten meer – ook al duurde het even voor ik dat in de gaten had.

In die aankomende onvoorspelbare en ongebruikelijke manier van leven kan ik gaan ontdekken. Ont-dekken. En zo nog meer afpellen. Om nog meer mezelf te ontmoeten. Om te ontdekken wat er verder nog in mij schuil gaat. Misschien wel delen die ik nooit verwacht had. Positief of negatief.

Ik ben benieuwd wat ik allemaal ga tegenkomen, een interessante reis gaat het in alle opzichten worden! Het is letterlijk een ontdekkingstocht.

En het mooiste is: zonder houdbaarheidsdatum. Deze on-the-road-levensstijl heeft geen eindpunt waar ik naar toe zou kunnen werken (en me daarmee het vrijuit genieten deels ontzeg). Net zoals je in een nieuwe relatie ook geen einddatum hebt: je begint er aan en je ziet wel hoe lang het duurt.

Maar goed, voor het zover is heb ik nog wel wat pelwerk te gaan. Eerst nog afscheid nemen van mijn huis, waar ik jarenlang too much aan gehecht was (en wellicht nog ben?).

Ik hoop dat je lekker met me mee pelt, zodat we steeds een beetje meer komen tot wie we in essentie zijn. En tot die tijd ben je met al je laagjes net zo welkom!