Bouwsels in de natuur
Zoals je in mijn laatste blog kon lezen maakt het bos me blij.
In het bos voel ik me in het hier en nu. Geniet ik van de geuren. Van de kleuren. Van de natuurlijk geordende chaos waarin ik mij heerlijk thuisvoel.
En om me nog wat meer te verbinden met de natuur maak ik soms een bouwseltje van mooie stenen. Gewoon keien en kiezels die ter plekke voor het oprapen liggen. Die probeer ik op te stapelen zo hoog als lukt.
En dat proces is ontzettend mindful kan ik je zeggen!
Want het stort natuurlijk honderd keer in. Of een steen wil überhaupt niet blijven liggen en glijdt er constant af.
Maar ik zou Tamara niet zijn als ik het niet tóch voor elkaar wil krijgen haha. En dus puzzel ik net zo lang door tot het stapeltje naar mijn zin is. Dat geeft een heel voldaan gevoel en laat me in het moment zijn. Voor eventjes vergeet ik de wereld om me heen.
En het voelt alsof ik een klein kunstwerkje in de natuur achterlaat. Voor alle wezens, klein en groot, die daar wonen of langskomen. Voor die willekeurige nietsvermoedende voorbijganger die zijn oog er toevallig op laat vallen. Die daardoor misschien ook meer in het moment kan zijn doordat hij zich bewuster wordt van zijn omgeving.
Verder heb ik vorig jaar op de eerste 10 plekken waar ik met mijn caravan verbleef een mandala achtergelaten, gemaakt van ter plekke gevonden natuurlijke materialen. Als bedankje voor het fijne plekje waar ik voor eventjes mocht wonen.
Van alle bouwsels heb ik een foto gemaakt. Ook om mezelf eraan te blijven herinneren hoe heilzaam het is om ze te maken.
Bij deze een kleine impressie
Ik kan het iedereen van harte aanbevelen. Het is hartstikke leuk om te doen, je spreekt je creativiteit aan en je bent lekker buiten bezig.
En vergeet vooral niet om een foto als aandenken te maken (hieronder posten mag :) ).
Veel plezier!
