-
Een nieuwe koers – deel 1
Vijf maanden geleden schreef ik in mijn bekentenis: “Ik schaam mij voor de mensheid als ik weer geconfronteerd word hoe verschrikkelijk de mens met dieren om kan gaan en dan met name voor voedselproductie. Letterlijk miljarden dieren die onder afschuwelijke omstandigheden leven en worden mishandeld, afgebeuld en uiteindelijk afgeslacht. Onder onze neus, in vrijwel elk land. Het meeste leed is echter niet zichtbaar voor de buitenwereld. Logisch ook, want de meeste consumenten zouden dat helemaal niet goedkeuren.” Sindsdien is dit thema dan ook de rode draad in mijn leven. Het is echt part of my soul en dus heeft het impact op alles wat bij mij hoort en dus ook…
-
1 jaar op avontuur: een tweede terugblik
Deze maand ben ik 1 jaar met mijn caravan op avontuur! En dus is het weer tijd voor een nieuwe terugblik met mijn bevindingen: Zelfs na 4076 km blijft het elke keer weer spannend om met een caravan te rijden. In één jaar tijd onder 38 verschillende douches staan is vast wel guinnessbookofrecordswaardig. Caravanlogica: kruiden bewaar je onder je bed en je afwas in de badkamer. Het geluid van zachte regen op je caravandak terwijl je in bed ligt werkt kalmerend. De herrie van een hagelbui op datzelfde dak doet echter ontzettend pijn aan je oren. Bij vorst -wanneer je waterleidingen en kranen onbruikbaar zijn en je tijdelijk een kleine…
-
Out in the wild
Terwijl ik in het maanlicht voor mijn caravan zit schrijf ik deze Inspiratiemail, onder het gezelschap van tjirpende krekels en een geurend citronella kaarsje. Dit lijkt wel vakantie. Maar wacht even… dat is het ook! Ik heb mezelf even ‘vrijaf’ gegeven. Na alle hectiek rondom de verkoop van mijn huis, het bloed, zweet en tranen opknapwerk (nou ja, eigenlijk alleen zweet) van mijn caravan en eerste weekjes werken/klussen/helpen in ruil voor verblijf vond ik dat ik dat wel even verdiend had: even NIKS doen. Heerlijk! Al moet ik bekennen dat ik dat nog best lastig vind, omdat ik -hoe gek dat ook klinkt- toch nog best wat dingen op mijn…
-
Dear future me
Lieve Tamara, 50 jaar ben je als je dit leest. Jeetje wat een leeftijd! Ik vind 40 al heel wat, maar jij bent echt een wise wild woman haha. Ik ben zo ontzettend benieuwd wat je de afgelopen 10 jaar allemaal hebt beleefd. Wie je hebt ontmoet. Waar je bent geweest. Welke lessen je hebt geleerd. En vooral hoe het nu met je gaat. Ben je tevreden met je leven? Kijk je met trots en vreugde terug? Wat zou je anders hebben gedaan? En ben je yogadocent geworden?? :) Ik hoop dat ik het allemaal te weten zal komen. Weet je nog, toen je in januari 2017 tussen twee levens…
-
Op avontuur, ontmoeten & creëren – en iets met een caravan
Het vrije leven lonkt. De kogel is door de kerk. Elke vezel in mijn lijf zegt ‘ja’! *tromgeroffel* Ik ga met mijn caravan rondtrekken door Nederland en België. YES! Mijn hart maakt een sprongetje bij de gedachte aan al dat avontuur, de ontmoetingen en het samen creëren. Aan de vrijheid, het leerproces en de ongetwijfeld onvergetelijke momenten. Voor onbepaalde tijd, dus lekker leven in het moment. Geen deadlines of eindpunt dat in zicht komt. Heerlijk! En ja er zullen zeker ook pijnlijke situaties zijn, confrontaties, levenslessen en ander drama. Maar ook die neem ik op de koop toe. Het één kan tenslotte niet zonder het ander. Ik kan bijna niet…
-
Nieuwe start 2.0
En dan ineens sta ik noodgedwongen aan de vooravond van een nieuw leven. Een leven dat misschien stiekem al een tijdje geleefd wil worden. Een leven dat mij in beweging brengt. In ontwikkeling. Maar ook in verwarring, in ontroering. En vooral in onzekerheid. Een nieuwe start waar alles mogelijk is, met meer vrijheid dan ik aan kan. En wat zo ontzettend haaks staat op mijn leven nu. Met een toekomst die mij uitdaagt, mij prikkelt. Mij dwingt tot keuzes maken, iets waar ik zo ontzettend niet goed in ben. Toen ik een jaar of 4 geleden alleen kwam te wonen, bleef mijn ex-man mede-eigenaar van het huis omdat ik hier mijn…
-
Wat is jouw afwijking?
Hoe normaal ben jij? En wat is ‘normaal’ eigenlijk? En wie bepaalt dat? Ik las eens “normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen”. En daar kan ik me eigenlijk wel heel goed in vinden! Als kind probeerde ik -net als iedereen- me aan te passen. Aan de klas, de norm, de verwachtingen, mensen die het voor het zeggen hadden, op clubjes, in groepen, overal waar ik maar kwam. In mijn volwassen leven kwamen daar werk, sociale kringen en allerlei andere keurslijven bij. Zoals gezegd probeerde ik dat, want dat lukte vaak helemaal niet. Ik hoorde regelmatig de afkeuring in opmerkingen van anderen, dat ik het weer eens…
-
Whaaaaaaaaa!
Schreef ik vorige maand nog over vrijheid, twee weken later ervaar ik letterlijk de hoogste staat van vrijheid ooit in mijn leven wanneer ik met 200 km per uur op de aarde afstorm en daarna bungelend aan wat touwen en een wapperend stukje zeil hang. Voor mijn 39e verjaardag kreeg ik een parachutesprong cadeau van mijn schatje. Een cadeau vol sensatie, overgave en… juist, vrijheid. Vallend uit een vliegtuig op 3 kilometer hoogte had ik geen besef meer van de rest van de wereld, die toch in een rap tempo op mij af kwam denderen. Maar voor het zover was, kwam er eerst het bekende point of no return, het…
-
Pimp(el)paars
En zo ben je ineens de trotse eigenaar van een knalpaarse caravan! Om mee rond te toeren door heel Nederland en op locatie mijn activiteiten aan te bieden en uit te breiden. Op evenementen, festivals en braderieën, bij woongemeenschappen, spirituele centra en wie het dan ook maar leuk vind mij en m’n caravan te ontvangen. Beetje pimpen, beletteren en leuk aankleden en La Dicha on Wheels is een feit! Dit schreef ik vorige week op Facebook. Met héél veel leuke reacties tot gevolg, maar dat terzijde :) Zo’n beetje de eerste vraag die mensen me stellen: hoe ben hier zo bij gekomen? Nou, het begon met een etentje met een…
