-
De valkuilen van mijn caravanavontuur
Voor degenen die mijn blog al een tijdje volgen is het niks nieuws dat uitstelgedrag my middle name is en waar ik al meer dan eens over geschreven heb. Ook in dit vrije bestaan heb ik daar meer last van dan ik zou willen. Of misschien wel juist. Want ik hoef niet zoveel. Niet te verwarren met dat ik niets te doen heb. Maar er zit geen baas of cliënt op mij te wachten. En dus stel ik alles uit wat er uit te stellen valt. Niet alleen werk en to-do’s, maar alles. Zo is het regelmatig een enorme puinzooi, heb ik problemen met de dagelijkse structuur van douchen/aankleden/eten en…
-
Campingergernissenbingo
Het leven on the road bestaat grotendeels uit wonen op kampeerterreinen en dus uit samen leven met andere mensen, vreemden welteverstaan. En laat dat nu net niet mijn ding zijn haha. Ik erger me nogal snel en vind alles en iedereen irritant. Ik ben graag op mezelf en mijn personal space is heilig. Niet echt bepaald handig dus. En niet alleen mensen, maar ook omstandigheden laten mijn haren soms overeind staan van frustratie. Daarom dus maar eens een lijstje (hoe kan het ook anders) met de meest voorkomende irritaties. 1. Nét effe te cosy Zoals je in een treincoupé niet naast iemand gaat zitten als er nog genoeg plekken elders…
-
2 jaar onderweg! Een nieuwe terugblik + ZwerfPost 2.0
Morgen is het precies 2 jaar geleden dat ik mijn caravan aankoppelde en de wereld introk. Nou ja, wereld… Nederland ;) En dus blik ik weer even terug op het afgelopen halfjaar met mijn bevindingen van het leven on the road. Het hebben van een huis met een beloopbaar vloeroppervlak van 1,8 m2 klinkt eigenlijk best sneu. Echter bevalt het caravanleven je na al die tijd nog steeds meer dan prima en je denkt er nog lang niet over na om weer in een gewoon huis te gaan wonen. Wel heb je steeds minder de behoefte om meerdere keren per maand naar een nieuwe plek te verkassen, waarbij je ook…
-
Blanco
Ik zit hier naar mijn scherm te staren. Niet zo goed wetende wat ik moet schrijven. De volle maan is altijd mijn deadline voor het verschijnen van een nieuw schrijfsel. Dus ik móet. Maar inspiratie heb ik niet. Op dit moment ben ik even op. Geen blije caravanavonturen om te delen. Geen lijstjes met bevindingen. Geen grappige stommiteiten. This is it. En dus begin ik gewoon maar mijn gedachten te typen. Gedachten die gedeeld willen worden. Ik ben moe. Geestelijk en fysiek. Afgelopen week ben ik 4 dagen non-stop met activisme bezig geweest. Waaronder ook een nacht overgeslagen gedurende een 24-uur durende Cube of Truth op de Dam. Bijgeslapen ben…
-
Not so quick and easy
In een eerder blog schreef ik over het grote voordeel van een caravan t.o.v. een kampeerbusje. Namelijk dat ik die gewoon kan achterlaten waar ik verblijf en dan eenvoudig met de auto overal naartoe kan. Maar natuurlijk zijn er ook nadelen en is het niet alleen maar rozengeur en (volle) maneschijn. Vandaag dus een Inspiratiemail met geklaag, gezeur en gezever. Nee hoor, grapje :) Gewoon even wat nutteloze weetjes op een rij om een breder plaatje te schetsen van het leven on the road. Hoewel een auto plus caravan dus wel meer bewegingsvrijheid geeft, kun je je met de totale combinatie veel minder makkelijk verplaatsen dan met een camper. Niet…
-
Avonturen in de avonduren
Een primeur in caravanavonturenland: voor het eerst heb ik gewildkampeerd! Ohôh! Het was een zonnige lentedag in februari en ik was gezellig met een clubje vegan-activisten-vrienden naar een ezelopvang, de Ezelsociëteit in Zeist. Daar heb ik lekker met ezels geknuffeld :) Die dag zou ik ook van omgeving Utrecht naar Arnhem verhuizen en dus kwam ik hier met huis en al aanzetten. De enige plek in de smalle, doodlopende straat waar ik mijn onhandige autocaravancombinatie kwijt kon, was op het parkeerterrein van het naastgelegen hotel. Voor een paar uurtjes moest dat vast geen probleem zijn. Bij het afscheid liepen twee vrienden even mee om mijn zwerfhuisje te bekijken. Na een…
-
Puur en rauw
Op school was er eens een meisje, het was in de kleuterklas, ze was 5 jaar oud. In het lokaal had ieder kind zijn eigen beker, verzameld op het keukenblokje. Die van het meisje was een kunststof beker met een opdruk van een vrolijk getekend gezicht met ernaast een hand die een honkbalknuppel vasthield. Op de beker zat een blauw deksel in de vorm van een pet, met daarin een opening voor een rietje. Het was haar favoriete beker. Op een dag zaten alle leerlingen in de kring terwijl de juf een verhaaltje voorlas. Iedereen zat geboeid te luisteren. Het meisje ook. Tijdens dit voorlezen voelde het meisje zich dorstig…
-
Caravanlife: faq’s en andere veelgehoorde reacties
Gezien de reacties die ik krijg als mensen horen over mijn levensstijl, wordt steeds opnieuw bevestigd dat die inderdaad niet zo standaard is, terwijl het voor mij intussen allang normaal is. Daarop volgen vaak allerlei vragen en soms ook best bijzondere reacties. Ik heb de meestgehoorde en opvallendste op een rijtje gezet (omdat ik zo van lijstjes hou :) ). 1. Arme sloeber of stoere chick “Waar woon je?” Een doodnormale vraag die ieder mens regelmatig hoort wanneer hij of zij nieuwe mensen leert kennen. En ik dus ook. Mijn antwoord is meestal iets in de trant van “Ja een beetje overal en nergens”, wat uiteraard direct vraagtekens boven de…
-
Terugblik nummer 3 alweer!
Tjonge, wat gaat die tijd toch weer hard. Ja ik blijf het zeggen. Ik ben gewoon alwéér een half jaar verder, dus nu al anderhalf jaar op caravanavontuur! Daarom blik ik voor de derde keer terug met een overzicht van mijn bevindingen :) We beginnen met wat wc-praat. Altijd gezellig. ‘s Winters met je jas aan op het campingtoilet zitten is heel normaal. Je kachel mee naar je badkamertje slepen is ook heel gebruikelijk. Op je toiletje zitten met je heup strak tegen het rek met de vuile vaat komt vrijwel dagelijks voor. Het hebben van een niet-lekkend toiletje is een verademing. Op slechts 7 m2 spullen zoek laten…
-
Inspiratievoer
Tijdens mijn caravanavontuur kom ik regelmatig bij mensen (bekenden én onbekenden) over de vloer en eten we ook samen. Koken is niet mijn hobby, nooit geweest en al helemaal niet in het kleine frotkeukentje in mijn mobiele huisje. Echter is het soms het makkelijkst dat ik degene ben die het avondeten bereid als ik bij anderen eet. Dan hoeft men zich niet in allerlei bochten te wringen om een plantaardige maaltijd voor mij op tafel te toveren als men daar geen eh… kaas van heeft gegeten ;) “Maar wat eet je dan?” is namelijk een veelgestelde vraag als ik vertel dat ik geen vlees, vis, zuivel en ei eet. Alsof…
